[Onder "Extra's" staan persoonlijke bijdragen aan de website van Stichting Milijuli.
De hoofdstukken "Tochten" en "Foto's" zijn door Ton van der Kop aangeleverd].
Mijn bezoeken aan Nepal
Index:
InleidingGoede raad
1997: Everesttrekking, vanaf Lukla
1998: Kanchenjunga
2000: Everesttrekking, vanaf Jiri
2001: Duble + Annapurna, the hard way
2002: Tibet + Chitwan
2003: - Voorjaar - Okhaldhunga (Duble) + Chitwan
2003: - Najaar - Everest basiskamp in Nepal + Annapurna basiskamp
2004: Langtang + Tibet + Chitwan. (nog te beschrijven)
2005: Annapurna (rond Annapurna + Manaslu) + Okhaldunga. (nog te beschrijven)
2006: Langtang + Helambu + Chitwan. (nog te beschrijven)
2007: Chitwan + Lumbini. (nog te beschrijven)
2008: - Voorjaar - Okhaldhunga (Duble) + Chitwan. (nog te beschrijven)
2008: - Najaar - Helambu + Lumbini + Bardia Nationaal Park
2009: Trekking van Bahrabise naar Sangutar + Chitwan Nationaal Park.
Nepal is een ideaal land voor het maken van trektochten. Een prachtige natuur. Vriendelijke mensen. Waar anders kun je uitdagende tochten maken, waarbij de bagage voor je gedragen wordt, terwijl dat alles niet duur is. Profiteer ervan zolang het nog gaat.
Ik ben niet van plan om hier gedetailleerde beschrijvingen van standaardroutes te geven. Die vindt U veel beter in reisgidsen, zoals de Lonely Planet, en op de internet sites van reisorganisaties en plaatselijke trekkingburo's. Hier hoofdzakelijk eigen ervaringen. Deze komen dan in de vorm van een samenvatting uit mijn dagboek, of wat daarvoor doorgaat, ofwel in de vorm van een geïllustreerd journaal.
1. Onderschat de hoogteziekte niet. Hoe snel je kunt stijgen en hoe hoog je kunt komen is voor iedereen anders en is ook niet altijd hetzelfde. Voor mijzelf geldt dat ik na een rustige aanloop naar ca. 3500m een acclimatisatiedag nodig heb, daarna nog een of twee op ca. 4200m en twee op ca. 4800m. Het Everest gebied is daar heel geschikt voor. Een dag in Namche, een omweg via Thame naar Tengboche, in Dingboche een extra dag om de Nangkartshang Gompa te bezoeken en vervolgens twee dagen in Chukung met dagtochten naar de Chukung Ri en naar het basiskamp van van de Island Peak. Het is gebleken dat ik daarna alle passen in de buurt aan kon.
Otto daarentegen kan zonder extra acclimatisatiedagen doorlopen naar 5000m. Mijn nichtje Annette voelde zich echter al op 2000m niet lekker.
In de aanloopfase neem ik voor het slapen gaan Diamox. Het is wel bewezen dat Diamox de aanpassing aan de hoogte iets versnelt, maar wat ik belangrijker vind is dat ik er beter van slaap. Het blijkt namelijk de apneu tegen te gaan. Verder gebruik ik in het begin een licht slaapmiddel om tijdens de aanpassing van de biologische klok beter te kunnen slapen.
Otto daarentegen kan zonder extra acclimatisatiedagen doorlopen naar 5000m. Mijn nichtje Annette voelde zich echter al op 2000m niet lekker.
In de aanloopfase neem ik voor het slapen gaan Diamox. Het is wel bewezen dat Diamox de aanpassing aan de hoogte iets versnelt, maar wat ik belangrijker vind is dat ik er beter van slaap. Het blijkt namelijk de apneu tegen te gaan. Verder gebruik ik in het begin een licht slaapmiddel om tijdens de aanpassing van de biologische klok beter te kunnen slapen.
2. Verg niet teveel van jezelf, dan blijf je langer gezond. Er is zoveel te zien dat het jammer is er doorheen te rennen. Om gezond te blijven kun je beter een tenttrekking doen dan een lodgetrekking. Je kunt dan makkelijker uit de buurt van je hoestende en snotterende medetrekkers blijven.
3. Onderschat de koude niet, wanneer je wat hoger gaat. Bij lagere temperatuur stil zitten is heel wat anders dan bij diezelfde temperatuur in beweging zijn. Een dons jack kopen of huren is een lonende investering.
4. Ga niet zonder lokale gids of drager op stap. Alleen op stap gaan is in Nepal heel goed mogelijk, maar wanneer er problemen zijn staat er geen wegenwacht langs de weg en om, wanneer je ziek bent, ook nog van alles te moeten regelen is geen pretje. Dan ben je blij met de backup van een trekkingbureau. Trouwens, de mensen daar moeten ook leven. Er zijn in Kathmandu voldoende trekkingbureaus, die voor een faire prijs een goede service bieden.
5. Dragers zijn ook mensen. Een lage prijs is vaak alleen mogelijk door de dragers slecht te betalen. Ik kan U geen advies geven, want ik heb met te weinig organisaties ervaring opgedaan. Van de Nederlandse organisaties ken ik alleen HT Wandelreizen. Wanneer ik een goede service krijg dan ga ik niet verder zoeken. Ik kan U zeggen dat de mensen, die ik ken, graag voor HT werken. Ze zeggen dat HT een hoger dan gemiddeld salaris geeft en het personeel niet te zwaar belast.
3. Onderschat de koude niet, wanneer je wat hoger gaat. Bij lagere temperatuur stil zitten is heel wat anders dan bij diezelfde temperatuur in beweging zijn. Een dons jack kopen of huren is een lonende investering.
4. Ga niet zonder lokale gids of drager op stap. Alleen op stap gaan is in Nepal heel goed mogelijk, maar wanneer er problemen zijn staat er geen wegenwacht langs de weg en om, wanneer je ziek bent, ook nog van alles te moeten regelen is geen pretje. Dan ben je blij met de backup van een trekkingbureau. Trouwens, de mensen daar moeten ook leven. Er zijn in Kathmandu voldoende trekkingbureaus, die voor een faire prijs een goede service bieden.
5. Dragers zijn ook mensen. Een lage prijs is vaak alleen mogelijk door de dragers slecht te betalen. Ik kan U geen advies geven, want ik heb met te weinig organisaties ervaring opgedaan. Van de Nederlandse organisaties ken ik alleen HT Wandelreizen. Wanneer ik een goede service krijg dan ga ik niet verder zoeken. Ik kan U zeggen dat de mensen, die ik ken, graag voor HT werken. Ze zeggen dat HT een hoger dan gemiddeld salaris geeft en het personeel niet te zwaar belast.
Tochten:
1997 - najaar (Everesttrekking, vanaf Lukla)
Markt in Namche Bazar
In 1997 ben ik voor de eerste keer in Nepal. Ik ben samen met Leny, Simon, Otto en Huub. De reis was verzorgd door het Nederlandse buro HT Wandelreizen. We doen een trekking in het Everest gebied. Simon heeft een uitvoerig verslag op zijn webpagina gezet.
Samenvatting: lezen ...
Verslag van Simon: lezen ...
Samenvatting: lezen ...
Verslag van Simon: lezen ...
1998 - Najaar (Kanchenjunga)
Kanchenjunga Noordwand
Kanchenjunga trekking, samen met Otto. De trekking hebben we laten organiseren door HT Wandelreizen. We vliegen naar Biratnagar en rijden vervolgens, via Ilam, naar Gopetar. Daar beginnen we te lopen. We gaan eerst naar het Zuid-basiskamp, steken bij Tseram via Milgin La, Sinion La en Tamo La over naar Ghunsa en gaan dan naar Pangpema om het Noord-basiskamp te bezoeken. Dan lopen we weer zuidwaarts om in Taplejung een vliegtuig naar Kathmandu te nemen.
2000 - Najaar (Everesttrekking, vanaf Jiri)
Danphe
Everest trekking, met start in Jiri, samen met Jan. Jan is de man van een dochter van m'n oudste broer.
We bestellen het vliegticket en de hotelovernachtingen bij HT Wandelreizen. De trekking laten we door Kame regelen. Voor hem is het een goede oefening als gids.
We halen het Everest basiskamp juist niet. Jan wordt ziek in Lobuche en we gaan omlaag naar Pheriche, naar de medische hulppost. De conclusie hier valt mee - te weinig gedronken. Dat was snel verholpen, maar nu ontbrak de tijd om om weer opweg te gaan naar het basiskamp. Er was natuurlijk een zekere teleurstelling, maar je weet van tevoren dat zoiets kan gebeuren. Ik ben tenslotte een kilometer verder gekomen dan in 1997 en het gaf me veel voldoening dat ik in de stijging voorbij Dughla de yaks voorbij kon lopen. Simon noemde dat tempo in 1997 jakkeren. Verder heb ik tijdens de terugtocht naar Lukla ervaren hoe plezierig het is om geen enkele tijdsdruk te hebben. We hadden opeens dagen over. Wat een luxe!
We halen het Everest basiskamp juist niet. Jan wordt ziek in Lobuche en we gaan omlaag naar Pheriche, naar de medische hulppost. De conclusie hier valt mee - te weinig gedronken. Dat was snel verholpen, maar nu ontbrak de tijd om om weer opweg te gaan naar het basiskamp. Er was natuurlijk een zekere teleurstelling, maar je weet van tevoren dat zoiets kan gebeuren. Ik ben tenslotte een kilometer verder gekomen dan in 1997 en het gaf me veel voldoening dat ik in de stijging voorbij Dughla de yaks voorbij kon lopen. Simon noemde dat tempo in 1997 jakkeren. Verder heb ik tijdens de terugtocht naar Lukla ervaren hoe plezierig het is om geen enkele tijdsdruk te hebben. We hadden opeens dagen over. Wat een luxe!
2001 - Najaar (Duble + Annapurna, the hard way)
Alleen met Kame vanaf Jiri naar zijn dorp, Duble. Verder naar Rumjatar, waarvandaan we terug vliegen naar Kathmandu.
Vervolgens met Leny, Simon en Otto een Annapurna trekking, die we hadden laten organiseren door HT Wandelreizen. Deze tocht staat bij HT als "Rond Annapurna | The hard way" in de folder.
De tocht gaat vanaf Kalika, dicht bij Pokhara, over de Namun Bhanjyang naar Koto, dat langs de standaard Annapurna ronde ligt. Vervolgens via Nar naar Manang. Dit vond ik het mooiste stuk van de tocht. Vanaf Manang, via een doorsteek langs het Tilichomeer, naar Jomsom.
Terwijl Simon en Leny direkt vanuit Jomsom naar Kathmandu vliegen wil ik, samen met Otto, nog via Marpha naar de Damphus pas.
Na camping halverwege de pas, kruip ik 's-morgens uit mijn tent en blijk alleen maar met erg veel pijn te kunnen lopen. Mijn kennismaking met een licht hernia. Langzaam strompel ik, onder begeleiding van Kame, terug naar Marpha en wacht op de terugkomst van Otto. Ik doe oefeningen en zit in de zon een boek te lezen. Ik heb nog altijd een goede herinnering aan de lekkere en sappige appels van Marha.
Otto haalt de top van de Damphus Peak. Wanneer hij terug is in Marpha kan ik alweer fatsoenlijk lopen en we wandelen naar Jomson voor onze vlucht naar Kathmandu.
Na camping halverwege de pas, kruip ik 's-morgens uit mijn tent en blijk alleen maar met erg veel pijn te kunnen lopen. Mijn kennismaking met een licht hernia. Langzaam strompel ik, onder begeleiding van Kame, terug naar Marpha en wacht op de terugkomst van Otto. Ik doe oefeningen en zit in de zon een boek te lezen. Ik heb nog altijd een goede herinnering aan de lekkere en sappige appels van Marha.
Otto haalt de top van de Damphus Peak. Wanneer hij terug is in Marpha kan ik alweer fatsoenlijk lopen en we wandelen naar Jomson voor onze vlucht naar Kathmandu.
2002 - Najaar (Tibet + Chitwan)
In Lhasa zijn er altijd veel pelgrims
Samen met Otto vanuit Nepal vliegen naar Lhasa en per auto terug naar Nepal.
Vorig jaar hadden we tijdens de Annapurna trek een gids leren kennen, die een erg goede indruk maakte. Hij had ons de indruk gegeven dat we met hem naar Tibet konden gaan, indien we de reis via het bureau van zijn zoon, in Kathmandu, zouden boeken. Het bleek anders te zijn. De zoon had alleen een ticketbureau en had de organisatie doorgeschoven naar een echt trekkingbureau. Toen we na problemen in Tibet, bij hem verhaal wilden halen gaf hij niet thuis en hij wilde pas na sterk aandringen een gesprek met dat bureau organiseren.
Samenvatting: lezen ...
Vorig jaar hadden we tijdens de Annapurna trek een gids leren kennen, die een erg goede indruk maakte. Hij had ons de indruk gegeven dat we met hem naar Tibet konden gaan, indien we de reis via het bureau van zijn zoon, in Kathmandu, zouden boeken. Het bleek anders te zijn. De zoon had alleen een ticketbureau en had de organisatie doorgeschoven naar een echt trekkingbureau. Toen we na problemen in Tibet, bij hem verhaal wilden halen gaf hij niet thuis en hij wilde pas na sterk aandringen een gesprek met dat bureau organiseren.
Samenvatting: lezen ...
2003 - Voorjaar (Duble + Chitwan)
Rododendron
Bij voorgaande trekkings was ik regelmatig door rododendronbossen getrokken. Ik wilde die wel eens zien bloeien.
Daarom ditmaal een reis in het voorjaar.
Samenvatting: lezen ...
Daarom ditmaal een reis in het voorjaar.
Samenvatting: lezen ...
2003 - Najaar (Everest basiskamp in Nepal + Annapurna basiskamp)
Pauze, onderweg naar Dingboche.
Op de voorgrond Garma Sherpa.
Jan, de man van mijn nichtje Anita, en ik hebben afgesproken om te proberen de trekking naar het Everest basiskamp te voltooien.
Voor mij zal het de derde keer zijn dat ik dit probeer.
Samenvatting: lezen ...
Voor mij zal het de derde keer zijn dat ik dit probeer.
Samenvatting: lezen ...
2004 - Tibet (Langtang + Tibet + Chitwan)
2005 - Annapurna (Rond Annapurna + Manaslu) + Okhaldunga)
2006 - Langtang (Langtang + Helambu + Chitwan)
2007 - Chitwan, Lumbini
2008 - Voorjaar (Duble + Chitwan)
2008 - Najaar (Helambu + Lumbini + Bardia Nationaal Park)
Jaharsingpauwa, het startpunt van onze Helambutrekking.
Deze keer ben ik samen met Anita op stap. Anita is de oudste dochter van mijn oudste broer. Ze is ook al vaker in Nepal geweest en we zijn ook al eerder samen op trektocht geweest.
In Helambu volgen we een route, die afwijkt van de standaard. Om de oninteressante klim langs de waterleidingbuis in Sundarijal te vermijden starten we in Jaharsingpauwa en gaan we niet via Tharepati naar Tarkeghyang, maar vanaf Kutumsang volgen we een weg die lager blijft.
In Lumbini valt ons bezoek toevallig samen met de 17-de Sakya Monlam. Dat merken we pas, wanneer we het hotelrestaurant opeens blijken te delen met Zijne Heiligheid Sakya Trizin en zijn gevolg.
In Bardia merken we dat de Lonely Planet gedateerd is. De maoïstenopstand heeft daar grote invloed gehad op het bezoek van toeristen. Men is nu pas weer alles aan het opstarten.
In Kathmandu echter lijkt het erop dat het trekkingburo meent dat alles alweer concurerend is met de faciliteiten in Chitwan.
Wij kunnen alleen een oordeel geven over Bardia Jungle Cottages, maar tijdens ons bezoek heeft onze chauffeur, van Multiadventure, goed kunnen rondkijken en ik neem aan dat hij verslag heeft uitgebracht bij zijn baas. Wellicht krijgt U daar een vollediger beeld.
Geïllustreerd journaal: bekijken/lezen ...
In Helambu volgen we een route, die afwijkt van de standaard. Om de oninteressante klim langs de waterleidingbuis in Sundarijal te vermijden starten we in Jaharsingpauwa en gaan we niet via Tharepati naar Tarkeghyang, maar vanaf Kutumsang volgen we een weg die lager blijft.
In Lumbini valt ons bezoek toevallig samen met de 17-de Sakya Monlam. Dat merken we pas, wanneer we het hotelrestaurant opeens blijken te delen met Zijne Heiligheid Sakya Trizin en zijn gevolg.
In Bardia merken we dat de Lonely Planet gedateerd is. De maoïstenopstand heeft daar grote invloed gehad op het bezoek van toeristen. Men is nu pas weer alles aan het opstarten.
In Kathmandu echter lijkt het erop dat het trekkingburo meent dat alles alweer concurerend is met de faciliteiten in Chitwan.
Wij kunnen alleen een oordeel geven over Bardia Jungle Cottages, maar tijdens ons bezoek heeft onze chauffeur, van Multiadventure, goed kunnen rondkijken en ik neem aan dat hij verslag heeft uitgebracht bij zijn baas. Wellicht krijgt U daar een vollediger beeld.
Geïllustreerd journaal: bekijken/lezen ...
2009 - Najaar (Trekking van Bahrabise naar Sanghutar + Chitwan Nationaal Park)
Het verblijf in Nepal zou in 2009 iets speciaals moeten worden. Je wordt tenslotte niet elk jaar 70, en dat zou mij zomaar kunnen overkomen tijdens het trekkingseizoen, in het najaar. Daarom wilde ik weer eens iets uitdagends inbouwen, na het een aantal jaren wat rustiger aan gedaan te hebben. Weer eens een hoge pas in de route opnemen en me daar laten overweldigen door de uitzichten op de dichtbije hoge toppen. Ik koos daarvoor Rolwaling, waar ik nog nooit geweest was. Over de Trashi Labtsa (5755 m.) richting Thame en Namche Bazar gaan was me toch wel een beetje gortig. Daarom zou ik halverwege het Rolwalingdal naar het zuiden afbuigen en dan over de Yalung La, van 5310 meter, richting Jiri en dan verder naar Duble en Sanghutar gaan. Vanuit Sanghutar kun je met een bus of auto terug naar Kathmandu. Als startpunt voor de tocht werd Bahrabise gekozen.
Het laatste stuk van de Yalung La is steil en is vaak met ijs bedekt. Daarom was mijn eerste voorbereiding het kopen van een nieuw paar stijgijzervaste schoenen, waarop de stijgijzers met snelbindingen passen. Toen ik die schoenen aan het inlopen was kwam de welbekende kink in de kabel.
Het laatste stuk van de Yalung La is steil en is vaak met ijs bedekt. Daarom was mijn eerste voorbereiding het kopen van een nieuw paar stijgijzervaste schoenen, waarop de stijgijzers met snelbindingen passen. Toen ik die schoenen aan het inlopen was kwam de welbekende kink in de kabel.
Sinds 2001 weet ik dat ik uitgezaaide prostaatkanker heb. Deze wordt geremd door middel van hormonen. De metastasen kondigden nu echter aan dat ze zich niet meer zoveel aantrekken van die hormoonkuur. Uit de onderzoeken, die volgden, bleek dat de oorspronkelijke tumor nog steeds heel lokaal was en dat ik daardoor baat zou kunnen hebben van een bestralingskuur. Ik kreeg alle medewerking om dat snel te laten starten en zo lukte het om nog binnen het trekkingseizoen en toch nog 5 weken na de laatste bestraling op stap te gaan.
Omdat ik toch nog rekening moest houden met een flinke terugval in de conditie werd de oversteek van de Yalung La uit het programma gehaald en werd het een rustige tocht. Het motto was "ik kan nog alles, het gaat alleen wat langzamer".
Om duidelijk te laten uitkomen dat je in Nepal heel mooie tochten kunt maken, die niet al te zwaar zijn, breng ik dit verslag in de vorm van een soort dagboek, waarbij twee onderdelen, de trektocht en het bezoek aan Chitwan ook afzonderlijk zijn te lezen.
de hele reis met het verblijf in Nepal,
de trektocht van Bahrabise naar Sanghutar en
het verblijf in Chitwan
Omdat ik toch nog rekening moest houden met een flinke terugval in de conditie werd de oversteek van de Yalung La uit het programma gehaald en werd het een rustige tocht. Het motto was "ik kan nog alles, het gaat alleen wat langzamer".
Om duidelijk te laten uitkomen dat je in Nepal heel mooie tochten kunt maken, die niet al te zwaar zijn, breng ik dit verslag in de vorm van een soort dagboek, waarbij twee onderdelen, de trektocht en het bezoek aan Chitwan ook afzonderlijk zijn te lezen.
de hele reis met het verblijf in Nepal,
de trektocht van Bahrabise naar Sanghutar en
het verblijf in Chitwan