Bezoek aan het Nationaal Park Chitwan, in 2009

Vrijdag, 27-11-2009.

Van Kathmandu naar resort Green Mansions in Chitwan



Green Mansions ligt in het Tharu dorpje Badrahani (op andere plaatsen ook Bodreni genoemd), vlak bij Sauraha. Bij aankomst krijg ik een tegenvaller te verwerken. De tuin heeft groot onderhoud ondergaan en nagenoeg alle bloemen zijn verdwenen. De perken langs de paden zijn schoongemaakt en dat betekent dat er nauwelijks nog een plant staat. Tijdens ons verblijf worden ze weer geleidelijk voorzien van jonge aanplant.

Er blijkt verwarring te zijn over mijn programma - heb ik het 2 nachten programma of het 3 nachten programma geboekt. Na het tonen van mijn rekening van Multi Adventure en ruggespraak met het kantoor in Kathmandu erkent men dat ik recht heb op het 3 nachten programma, maar dan wel zonder jeepsafari. Na enig aandringen komt er dan in plaats van de jeepsafari een junglewalk van een hele dag en daar ben ik eigenlijk voor hier. Als gids is echter Tulsi Magar niet beschikbaar. Daarvoor in de plaats komt Sunam Lama.

Ook zullen we voor 1 nacht ergens anders moeten gaan slapen. Ik geef aan dat ik daarvoor een voorkeur heb voor het Pewa Wildlife Resort, dat ik wel wil leren kennen. Doordat de resorts binnen het park nu gesloten zijn is het in de buurt van Sauraha veel drukker dan normaal. Blijkbaar moet de enkeling dan wat inschikken ten behoeve van de groepen, die af en aan komen en maar 1 of twee nachten blijven. Het Parkside Hotel, waarvan ik het visitekaartje had, is niet de buur van Green Mansions. De buur heet Jungle Safari Lodge, dat van mindere kwaliteit is dan Green Mansions (Kame heeft er een nacht geslapen). Voor de zonsondergang loop ik naar de rivier vlakbij.




Zaterdag, 28-11-2009.


Kame en ik lopen via het nabij gelegen Pewa Wildlife Resort naar het Parkside Hotel, dat helemaal aan de andere kant van Sauraha ligt. Dat is richting rivier en daar aangekomen naar links. Het blijkt een modern hotel te zijn met een kleine tuin. We ontmoeten er Arjun Prasad Dhakal, de chauffeur van Multi Adventure, die Anita en mij vorig jaar naar Lumbini en Bardia bracht. Het blijkt dat het Parkside Hotel, in Sauraha, het standaard hotel is van Multi Adventure en Diamir. We regelen met Arjun een tocht naar 20.000 Lakes op een van de twee vrije dagen die hij hier binnenkort heeft. Arjun brengt ons met de auto terug naar Green Mansions.


Tijdens voorgaande bezoeken gingen we altijd vlakbij, in de bufferzone, in het Community Forest, op olifantsafari, maar nu worden we vanaf Green Mansions in een bus, samen met andere gasten, helemaal naar de andere kant van Sauraha gebracht. We komen tijdens die rit langs het Parkside Hotel.
Tijdens deze safari zien we bijzonder weinig dieren.




Zondag, 29-11-2009.


In de voormiddag hebben we de kanotocht op de rivier.
Ik vind het altijd spannend om met mijn fotoapparatuur in zo'n smalle boomstamkano te stappen. Je gaat stroomafwaarts in de kano en bent dan in een ideale positie om de krokodillen te fotograferen.
Kanos

De gharial is tamelijk schuw.



De hele namiddag besteed ik aan het proberen te fotograferen van de oeverzwaluwen.


Oeverzwaluw

Oeverzwaluw.



.... meer krokodillen (6).


Maandag, 30-11-2009.


Samen met Kame loop ik naar het startpunt van de kanotocht van gisteren. Daarvandaan slenteren we langs de rivier. Ik spot een groene bijeneter. Weer van de rivier vandaan lopend lopen we op met een meisje en knopen een gesprek aan. Ze is Brahmaan en is met haar familie verhuisd van Dading naar hier Bagmara in Chitwan. Bij haar thuis pauzeren we een tijdje. We krijgen een papaja aangeboden, die we met smaak verorberen.


Verder terug lopend naar Green Mansions valt weer op dat er in deze buurt veel gebouwd wordt om toeristen onder te kunnen brengen. In de katoenboom ongeveer honderd meter voor het Pewa resort hangen een hele serie honingraten. In de namiddag probeer ik weer de oeverzwaluwen te fotograferen.




Dinsdag, 1-12-2009.


We gaan met Arjun naar het gebied dat 20.000 Lakes genoemd wordt. Dat is bij Tikauli.
Voor de zonsondergang ga ik weer naar de rivier.




Woensdag, 2-12-2009.


Een rustige dag, waarbij we de aandacht verdelen tussen het olifanten fokstation, Green Mansions en Pewa Wildlife Resort.




Donderdag, 3-12-2009.


Ik vond de logeerpartij in het Pewa Wildlife Resort geen succes. Heb niet goed geslapen. Dit is niet mijn keus voor een langer verblijf. Ik denk dat ik een volgende keer het Parkside Hotel ga proberen.

De hele dag jungle walk met Sunam Lama, een al wat oudere man die zijn vak blijkt te verstaan. Ik ben tevreden over hem en huur hem nog een extra dag in. Dat kost me USD 44,- inclusief 10% service taks. Sunam Lama woont in Badrahani in het tweede huis na de 'electric fence'.

Wanneer we op het eind van de dag weer bij het olifantenfokstation zijn is daar een training voor het olifantenvoetbal aan de gang. Een koddig gezicht. Enkele olifanten zijn erg enthousiast, maar hebben de spelregels nog niet helemaal begrepen. Een wonder dat de bal het allemaal overleefde.



Olifantenvoetbal

Olifantenvoetbal.




Vrijdag, 4-12-2009.


Weer de hele dag op stap met Sunam Lama.
Goed dat ik de track opnam, want hij zocht en miste in de jungle op een gegeven moment de kortste weg richting legerkamp en de positie daarvan had ik gisteren opgenomen.


Tijdens de diners heb ik regelmatig gepraat met een vriendelijk, ouder, Indisch echtpaar. Ze bleken thuis regelmatig contact te hebben met de Sakya Lama, Sakya Trizin, die ik vorig jaar bij de Monlam in Lumbini zag, toen ik daar met Anita was.


Ik heb ook regelmatig gepraat met twee vrouwen, die samen op reis waren. Een, Tracy, is naar mijn smaak, te extrovert. Ze is op doorreis naar India en wil daar wat gaan doen voor kinderen.
De ander, Jocelyn, is de vrouw van een amerikaan, die (tijdelijk) werkt op de Amerikaanse ambassade in Kathmandu. Het is een aardige gewone vrouw. Met haar spreek ik af om na mijn terugkeer in Kathmandu contact op te nemen om nog wat na te praten in de Garden of Dreams. Hoe die twee bij elkaar zijn gekomen is en blijft voor mij een raadsel.
We wisselen e-mail adressen uit om foto's te kunnen sturen.




Zaterdag, 5-12-2009.

Terugreis naar Kathmandu



De weg tussen Chitwan en Kathmandu blijft altijd gevaarlijk. We worden bijna van de weg geduwd door de chauffeur van een microbus. Arjun reageert gelukkig alert en wijkt al remmend uit, gedeeltelijk tot in de berm. Hij houdt de auto goed in bedwang en meldt het voorval per telefoon aan de politie in de hoop dat die de chauffeur verderop te grazen neemt. Volgens hem was het een jonge vent die nog geen rijbewijs had.
Verderop langs de weg wordt een vrachtwagen, in onderdelen, uit de rivier gehaald en een andere vrachtwagen of bus wordt er uit getakeld.

Er wordt weer gepauzeerd bij het Hill Top Restaurant (WP 166). Ik kan er opnamen maken van een grote, mooi gekleurde spin. Niet ver voor het bereiken van Kathmandu worden grote trossen dikke bananen gekocht.




Vlinder

De Engelse naam voor deze vlinder is een Common Jester. Op de site van de Siam Insect-Zoo & Museum noemt men als wetenschappelijke naam Symbrenthia Lilaae, maar op de site http://pl.treknature.com/gallery/photo194690.htm noemt Sumon Sinha hem Symbrenthia hippoclus.