Kathmandu, Pashupatinath

Deze kaart van Pashupatinath omvat het gebied met bezienswaardigheden rond de Shiva tempel van Pashupatinath.
Deze Shiva tempel is de belangrijkste Hindoe tempel van Nepal en een van de belangrijkste in Azië. Hier wordt Shiva in zijn verschijningsvorm van Pashupati vereerd. Als Pashupati geldt hij als de beschermer van alle levende wezens en is hij de beschermgod van Nepal. Omdat hij als Pashupati niet bloeddorstig is worden hier geen dierenoffers gebracht.

Als niet-hindoe wordt je niet toegelaten tot de binnenplaats en de tempel. De beperkte mogelijkheden om iets te zien zijn de deuropening en de andere oever van de Bagmati.
De meeste westerlingen komen hier dan ook voor wat anders, namelijk om eens te zien met welke ceremonies een hindoe een overleden familielid cremeert. De crematieplatforms (ghat) zijn ook alleen toegankelijk voor hindoes, maar toekijken vanaf de oostelijke oever van de Bagmati is geen bezwaar. De ghats recht onder de Pashupatinath tempel zijn voorbehouden aan de koninklijke familie en de elite, dwz. personen uit de hoogste hindoekasten, van Nepal.
Pashupatinath is ook de plaats waar men makkelijk nader kan kennismaken met een Saddhu. Veel saddhu's hebben hun hoofdverblijfsplaats bij de Ram Chandra Tempel.

Wat mij enorm tegenviel was de ontdekking dat het gebied zo slecht gedocumenteerd is terwijl het toch zo belangrijk is. Dat geldt vooral voor de westelijke oever van de Bagmati zuid van de Pashupatinath Tempel. De drie bekendste toeristengidsen Lonely Planet, The Rough Guide to Nepal en Planetware.com zijn het helemaal niet eens over de naamgeving voor de tempels en andere bezienswaardigheden. Probeer maar eens te ontdekken welke de Rajrajeshwari tempel is of de Nawa Durga tempel, of de Bachhareshwari tempel of de Ram tempel.
Toch is het echt de moeite waard om daar te gaan kijken ook al maak je een foute koppeling met de naam.

Veel van de huizen in deze buurt zijn dharamsala, waarin gelovige hindoes verblijven die dood voelen naderen. In zijn laatste uur wordt de stervende op een schuin naar het water aflopende steen gelegd met de voeten in het water, waardoor alle zonden het lichaam kunnen verlaten en in het water afvloeien. Men geeft ze een slok van het water uit de rivier en dat overleeft niemand.