Kathmandu, Pashupatinath
Een crematie
Crematie bij de Pashupatinath Tempel
Hindoes geloven dat de crematieceremonie er niet is om een lijk op te ruimen maar om de ziel (atma) van de overledene te verenigen met de Universele Geest (paramatma). Oude teksten over crematies geven aan dat Agni, de god van het vuur, het dode licham (Parthiv) zuivert.
Op de crematieplaats aangekomen neemt men afscheid door deze te omhangen met bloemenkransen.
Voor de crematie wordt de overledene ontkleed en in een wit laken gewikkeld. De kleren worden in de rivier gegooid. Vervolgens wordt het lichaam drie keer om de brandstapel gedragen en op de brandstapel gelegd. Daarna loopt de oudste zoon drie maal om de baar met een brandend stuk hout of een lampje dat hij dicht bij de mond van de overledene achter laat. Men gelooft namelijk dat de geest het lichaam verlaat via de mond. Daarna wordt de hele brandstapel in brand gestoken en zodra de stapel brandt wordt het lichaam bedekt met nat stro.
Na rond de brandstapel gelopen te zijn vertrekt bijna iedereen. Na de crematie, die enkele uren duurt, wordt de as in de rivier geschoven.
Fotoserie.
Op de crematieplaats aangekomen neemt men afscheid door deze te omhangen met bloemenkransen.
Voor de crematie wordt de overledene ontkleed en in een wit laken gewikkeld. De kleren worden in de rivier gegooid. Vervolgens wordt het lichaam drie keer om de brandstapel gedragen en op de brandstapel gelegd. Daarna loopt de oudste zoon drie maal om de baar met een brandend stuk hout of een lampje dat hij dicht bij de mond van de overledene achter laat. Men gelooft namelijk dat de geest het lichaam verlaat via de mond. Daarna wordt de hele brandstapel in brand gestoken en zodra de stapel brandt wordt het lichaam bedekt met nat stro.
Na rond de brandstapel gelopen te zijn vertrekt bijna iedereen. Na de crematie, die enkele uren duurt, wordt de as in de rivier geschoven.
Fotoserie.