Helambutrekking 2008

22-11-2008

Jaharsingpauwa (1785m) - Chisapani (2166m)

Start: 09:29 uur Duur: 6h30 Stijgen: 720m. Dalen: 321m.
Max. hoogte: 2200m om 13:18 uur, Min. hoogte: 1766m om 09:47 uur.


Om 07:20 vertrekken we bij Tibet Guest House. We hadden om 07:00 willen vertrekken, maar het ontbijt was te laat klaar. Met een busje reden we, via Bodnath, naar Jaharsingpauwa, het startpunt van de trekking. Onze drager heet Naati Chata. Hij is ongeveer 25 jaar oud. Kame is onze gids, maar hij deelt dat werk graag met Kaji, die mijn fotorugzak en videocamera draagt. We starten niet in Sundarijal om de klim langs de dikke waterleidingbuis, die daar omlaag komt, te vermijden. Vanaf Sundarijal is het ook ongeveer 200 meter meer klimmen.
Het is zonnig tot in de namiddag. We nemen diverse afkortingen over smalle paadjes door de struiken, waardoor mijn armen aardig bekrast raken.
's-Avonds maken we kennis met Simone en Erik, een Nederlands artsenechtpaar. Erik begeleid een opleidingsproject. Ze hebben 30 jaar geleden in Nepal gewerkt en spreken Nepalees. Hun dochter werkt thans in het ziekenhuis in Dhulikhel.



23-11-2008

Chisapani (2166m) - Ghul Banjyang (2140m)

Start: 07:46 uur Duur: 7h35 Stijgen: 822m. Dalen: 823m.
Max. hoogte: 2456m om 14:13 uur, Min. hoogte: 1715m om 08:43 uur.


We beginnenn met een steile afdaling. Dat was eigenlijk niet nodig, want er is ook een beter begaanbare weg, maar die kennen Kame en Kaji niet. De route loopt via Thankuni Banjyang en Chipling.
Het is zonnig tot in de namiddag. 's-Avonds besluiten we om af te wijken van de geplande route naar Tarkeghyang. We hebben namelijk gemerkt dat het na zonsondergang al behoorlijk koud kan worden. Het heeft weinig zin om eerst de hoogte en de kou in te gaan, naar Tharepati op 3600m om daarna direkt weer af te dalen naar Tarkeghyang op ongeveer 2500m. Kaji kent een mooie route die lager blijft. We moeten dan wel een keer overnachten in een particulier huis. Ook kunnen de eerste twee etappes niet even lang zijn. Waar morgen de lunchplaats is, Kutumsang, moeten we dan ook overnachten.



24-11-2008

Ghul Banjyang (2140m) - Kutumsang (2480m)

Start: 08:20 uur Duur: 2h40 Stijgen: 464m. Dalen: 119m.
Max. hoogte: 2537m om 10:23 uur, Min. hoogte: 2108m om 08:20 uur.


Na het verlaten van Ghul Banjyang krijgen we direct een steil stuk omhoog. Het is bewolkt tot ca. 12:40 uur.
We kunnen de hele middag, lekker in het zonnetje, de omgeving verkennen en luieren.



25-11-2008

Kutumsang (2480m) - Guwaghang (1800m)

[De vertaling van 'ghang' is 'heuvel']
Start: 07:37 uur Duur: 7h27 Stijgen: 417m. Dalen: 1094m.
Max. hoogte: 2532m om 08:32 uur, Min. hoogte: 1728m om 14:40 uur.


Het is een erg mooie tocht - de hele dag zonnig.
We worden ingekwartiert in het huis van iemand die op reis is. We moeten wel een tijd wachten voordat we daar naar binnen kunnen, want de sleutelbeheerster moet nog terugkomen van het veldwerk.
Tijdens het wachten komt Naati met suikerrietstengels. Het is de eerste keer dat ik daarop knabbel. Wanneer er ook nog in de schil gekookte aardappelen komen hebben we helemaal een extra lunch.
Bij de buren eten we en we brengen er ook de avond door. Het zijn heel vriendelijke mensen. De man hakte de kip in mootjes. Niet netjes poten, vleugels, romp en zo, maar gewoon met de kukuri door de botten heen partjes maken. De botsplinters zoek je er tijdens het eten maar uit.





Gastgezin in Guwaghang

Bij deze mensen waren we te gast.



26-11-2008

Guwaghang (1800m) - Tarkeghyang (2560m)

Start: 07:56 uur Duur: 4h33 Stijgen: 983m. Dalen: 237m.
Max. hoogte: 2538m om 14:17 uur, Min. hoogte: 2371m om 12:40 uur.


Het is de hele dag zwaar bewolkt, maar we hebben toch regelmatig in de zon gelopen en gezeten. We beginnen met een daling van ruim 200 meter, van de heuvel af naar de rivier.
Bij de Shree Sarkatali Primary School in Dubghyang steken we die over. Het gaat daarna steil omhoog. Dus langzaam lopen en diep ademhalen. Tussenliggende plaatsjes zijn Tarchung (chorten) en Timani. We hebben een theepauze bij aardige mensen in huis. Anita geeft daar een kleuter ballonnen.

In Tarkeghyang nemen we een kamer in het Tarkeghyang Hotel, Tourist Paradise. In 2006 was ik hier ook. Zover ik weet is het de enige lodge in het dorp. Er is heet water om te douchen. In de namiddag is er voldoende tijd om het dorpje en gompa te bezichtigen.
Tot onze verrassing komen ook Erik en Simone aanstappen. Ze hadden het plan om via de Laurebina pas naar Dhunche te gaan, maar ze hebben in Tharepati die planning gewijzigd. Ze hebben dus de route gelopen, die Anita en ik in eerste instantie gepland hadden. Ze hadden een paar zware dagen achter de rug, ze hebben het koud gehad en Simone heeft een knieblessure opgelopen.



27-11-2008

Tarkeghyang (2560m) - Sermathang (2586m)

Start: 08:29 uur Duur: 6h00 Stijgen: 455m. Dalen: 406m.
Max. hoogte: 2507m om 12:28 uur, Min. hoogte: 1575m om 08:35 uur.


De middagpauze is, evenals in 2006, bij de Dolma Lodge in Ghangyuhal.
In Sermathang wordt weer gekozen voor de Mountain View Lodge. De eigenaar is nog dezelfde. Hij is diabeet en spuit insuline.

Het dorp heeft twee gompa's. Eentje in de kern van het dorp en eentje bij een klooster, dat niet meer in gebruik is en langzaam vervalt.
We hebben een mooie zonsondergang, waarvan we genieten op het terras van onze lodge.



28-11-2008

Sermathang (2586m) - Kakani (1980m)

Start: 08:49 uur Duur: 3h20 Stijgen: 80m. Dalen: 693m.
Max. hoogte: 2520m om 08:56 uur, Min. hoogte: 1903m om 12:09 uur.


Onderweg komen we langs een groot verguld beeld van Guru Rinpoche, dat op een heuvel geplaatst is. Schuin achter hem zie je, tussen twee bergruggen, een besneeuwde berg. De kaart bestuderend gokken we voor de naam van die berg op de Gangchhenpo, maar het zou me niets verwonderen indien het toch de Langtang Lirung zou zijn.

Het beeld van Guru Rinpoche is in Dehli gemaakt en hierheen gevlogen, waarbij de ogen met een doek bedekt waren. Deze doek is tijdens een inwijdingsplechtigheid, in 2008, verwijderd.
Het geheel is bekostigd door een Nepalees, die in Amerika woont.
Even voorbij Guru Rinpoche mis ik een stuk uit de GPS track. Ik had niet goed opgelet - de batterijen waren leeg. Gelukkig was het geen echt interessant stuk - een jeep track.

Wanneer we in het bos een lange rij chorten, ter nagedachtenis van overledenen zien, brengt dat het gesprek op crematies. Voor een crematie is minstens 300 kilo hout nodig. Dat is dan meestal meer dan 1 boom. Hout kost in Kathmandu 10 NRs per kilo.

In Kakani nemen we een kamer in het Everest Guest House. Samen met Simone gaan we de gompa, die even verderop ligt, bekijken.
Na het eten geeft de gids van Erik en Simone een verjaardagsfeestje. Er is een cake, hij trakteert op bier en er wordt natuurlijk gedanst.



29-11-2008

Kakani (1980m) - Malemchi Pul Bazar (826m)

[met de bus van Malemchi naar Dhulilhel (1510m)]

Start: 07:57 uur Duur: 2h39 Stijgen: 35m. Dalen: 1200m.
Max. hoogte: 1893m om 07:57 uur, Min. hoogte: 797m om 10:27 uur.


We lopen tegen de zon in. Voor de uitzichten moet je dus achterom kijken. We komen veel mensen tegen, die op weg zijn naar een bruiloft. Ze hebben hun mooiste kleren aan. Jammer genoeg zijn ze nauwelijks goed te fotograferen vanwege het felle tegenlicht.

Onderweg leer ik nog wat over de landbouw. Tarwe (wheat) wordt evenals rijst met water op het land verbouwd. Die methode noemt men KEP (met water). De droge landbouw noemt men BARI. Dus millet (gierst) en corn (mais) wordt bari gekweekt , rijst kep en tarwe bari of kep.

In Malemchi Pul Bazar worden de Simone en Erik opgewacht door een auto (4-WD).
Wij gaan met de bus naar Dhulikhel. De weg is langer dan verwacht.
We nemen kamers in het Dhulikhel Hotel. Ik ben daar al eens geweest.
Heerlijk om weer eens uitvoerig te douchen en met een fles bier, in de zon, op het terras te zitten.



Het gaat me meer om het aantal meters stijgen en dalen. Voor een trekking, waarbij geen problemen met de hoogte te verwachten zijn is de absolute hoogte niet van belang. De bij de etappeplaatsen aangegeven hoogten komen van een GPS.




30-11-2008

Excursie naar Namobuddha

[Overnachting in Dhulikhel].


Himalayas, vanaf Namobuddha

Himalayas, gezien vanaf Namobuddha.


Namobuddha is een boeddhistische bedevaartsplaats. Er bijna aan vast ligt een prachtig klooster op een heuvel. Het is te ver om de hele weg vanuit Dhulikhel te lopen. Daarom ga je eerst een stuk met de bus en vanaf de dichtsbij zijnde bushalte is het dan nog twee uur lopen door een bos en enkele dorpjes. Echter eenmaal per uur gaat er nu een bus helemaal naar Namobuddha en daar zaten wij in. Ik weet niet of dat de bedoeling was geweest of zuiver toeval. De twee uur die we er nu eerder waren hebben we goed kunnen gebruiken.

Ik was in 2005 al eens bij Namobuddha geweest. De monnikken waren toen ijverig aan het klooster aan het bouwen en aan het dekoreren. Een andere groep was dansen aan het instuderen. Het was toen, zoals zo vaak wat nevelig weer.
Ik was echt benieuwd wat ik deze keer zou aantreffen.

Het was mooier dan ik voor mogelijk had gehouden. Bovendien was het nu uitzonderlijk helder weer. Vanaf de noordkant van het kloostercomplex en vanaf de heuvel even verder dan het klooster kon je een hele range hoge bergmassieven zien. Ik moet het nog nakijken, maar ik denk dat je het hele gebied van Everest tot Annapurnas kon zien.

De monniken waren nog steeds aan het bouwen om het kloostercomplex uit te breiden. Wat er al stond was prachtig. Ik denk dat men nu hoofdzakelijk aan het uitbreiden was met woonverblijven en toeristische voorzieningen.



Dak ornamenten

Dak-ornamenten



01-12-2008

Met de bus naar Kathmandu.

We beginnen alvast met souvenirs te zoeken.
's-Middags naar Multiadventure om Lumbini en het vervoer naar Bardia te regelen.
We gaan de hele trip, heen en terug, met een auto van Multiadventure maken.